- skończyć
- 下场; 作为; 全; 全部; 周; 囵; 完; 完备; 完全; 完善; 完成; 完整; 彻底; 成; 成套; 整; 毕; 清; 竣; 终; 结束; 蒇; 觏; 通通
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
skończyć
Look at other dictionaries:
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
skończyć — 1. Skończyć ze sobą «popełnić samobójstwo»: Potępiano go za to, że ją porzucił dla innej kobiety, że swym postępowaniem do tego stopnia zakłócił jej jakże chwiejną równowagę psychiczną, że ze sobą skończyła. TSt 11/1996. 2. Źle, marnie itp.… … Słownik frazeologiczny
skończyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kończyć (się) I;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}i sprawa skończona {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończyć ze sobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} popełnić samobójstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odgrażała się, że skończy ze sobą, jeśli on nie przestanie pić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skończyć się — Coś skończyło się na słowach zob. słowo 4 … Słownik frazeologiczny
kończyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kończyćczę, kończyćczy, kończyćczony {{/stl 8}}– skończyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać jakąś czynność do końca : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
źle — 1. I tak źle, i tak niedobrze «o sytuacji, z której nie ma dobrego wyjścia»: Zauważyłem, że ci, którzy nie mają dzieci, dłużej czują się młodzi. Nie mają poczucia przemijania. Za to później, kiedy dopada ich pustka, są bezradni wobec samotności i … Słownik frazeologiczny
gałąź — ż V, DCMs. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, D. gałąźłęzi, N. gałąźłęziami a. gałąźłęźmi 1. «pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl» Gałąź świerkowa. Rosochata gałąź. Gałąź dębu. Ułamać gałąź. Wiatr porusza gałęziami. ◊ Pójść na gałąź, skończyć… … Słownik języka polskiego
pokończyć — dk VIb, pokończyćczę, pokończyćczysz, pokończyćkończ, pokończyćczył, pokończyćczony 1. «skończyć, doprowadzić do końca wiele rzeczy; także o wielu osobach: skończyć, doprowadzić coś do końca» Pokończyć zaczęte listy, prace. Dzieci pokończyły… … Słownik języka polskiego
szkolny — szkolnyni «odnoszący się do szkoły instytucji lub budynku, właściwy szkole, przeznaczony do nauki w szkole, do szkolenia, używany, stosowany, odbywający się w szkole; nauczony, nabyty w szkole» Budynek szkolny. Boisko szkolne. Klasa, lekcja,… … Słownik języka polskiego
zakończyć — dk VIb, zakończyćczę, zakończyćczysz, zakończyćkończ, zakończyćczył, zakończyćczony rzad. zakończać a. zakańczać ndk I, zakończyćam, zakończyćasz, zakończyćają, zakończyćaj, zakończyćał, zakończyćany 1. «doprowadzić coś do końca, do ostatecznego… … Słownik języka polskiego
